OVER VEEL TREINEN EN TRAPPEN!!!
De misdienaars op uitstap
Woensdag 22 augustus gingen we met alle misdienaars op stap. We moesten reeds kwart voor
zeven op het dorp verzamelen. Toen iedereen ter plaatse was, werden we per auto
naar het station van De Pinte gebracht. Daar hoefden we niet lang te wachten op
onze trein richting Brussel. Op de trein kletsten we wat over wat ons vandaag
kon te wachten staan, want daar hadden we geen flauw idee van. In het station
Brussel-Zuid moesten we overstappen op een andere trein richting Namen. In het
station van Dinant moesten we uitstappen. We wisten nog steeds niet wat we
gingen doen want in Dinant is van alles te beleven. Maar algauw vertelde men ons
dat we eerst een grot gingen bezoeken. Na een korte wandeling bereikten we de
grot. We moesten even wachten op een vorige groep die eerst nog uit de grot
moest komen maar toen kon het avontuur beginnen.
De gids waarschuwde ons voor
het naar binnen gaan nog voor gladde plekken en sloot toen de poort achter ons.
We daalden vele trappen af en kregen hier en daar wat uitleg over hoe de grot
werd gevonden, het verschil tussen stalactieten en stalagmieten, … Maar toen
we reeds vele meters waren afgedaald, werd het plots pikkedonker. De lichten
waren uitgevallen. Hoewel dit niet voorzien was, was het wel mooi meegenomen
want zo maakten we eens mee hoe mensen hier vroeger nog geleefd hebben. Toen het
defect ontdekt en hersteld was, konden we onze wandeling voortzetten. We daalden
verder af en zagen in de rotsen afbeeldingen van Casper het spook, een olifantje
en een hand. Toen we ongeveer 70 meter afgedaald waren, hadden we alles gezien
en was het enige dat we nog moesten doen, stijgen. Precies 121 trappen moesten
we beklimmen voor we terug in de buitenlucht waren.
Toen we buiten kwamen werd
ons onmiddellijk verteld over het tweede wat we gingen doen: een boottocht op de
Maas. Tijdens die tocht werd ons verteld over het oudste huis van Dinant, de
hoogste brug en nog allerlei dingen die we passeerden. Na drie kwartier op de
boot hadden we honger en dorst gekregen. We gingen op een terrasje zitten en
aten hetgeen we in onze knapzak vonden. En we konden gerust wat energie
gebruiken want we besloten om via 408 trappen de citadel van Dinant te bezoeken.
Toen iedereen boven uitgerust was, volgden we een rondleiding met een gids. We
zagen hoe men vroeger de citadel had verdedigd en hoe men er vroeger had
geleefd. We liepen ook door loopgraven die nagemaakt waren als die van in de
Eerste Wereldoorlog.
Na het bezoek aan de citadel gingen we naar een speeltuin waar zowel groot als
klein zich konden uitleven. Nadat iedereen uitgespeeld was, gingen we weer naar
beneden maar deze keer niet via de trap maar met de kabellift. Het was nu bijna
6 uur en tijd om terug naar het station te gaan. Daar konden we onmiddellijk de
trein richting Brussel nemen. In Brussel moesten we even wachten maar algauw
konden we toch de trein richting De Pinte nemen.
Moe maar tevreden over ons dagje uit kwamen we aan op het station waarna iedereen
naar huis werd gebracht.
Liselotte Botterman